Pierwszą i podstawową sprawą, który wymaga uporządkowania i komentarza, to fakt, że kuria krakowska ukradła Agnieszce Słodkowskiej wizerunek jej obrazu. Obudziło to w nas wszystkich podwójny niesmak i oburzenie. O ile stosunkowo mało mnie dziwi złodziejstwo posłanki PiS Elżbiety Dudy (a dotyczy to w zasadzie każdego polityka) bo jest rzeczą nagminną i standardową, że jak jakiś mały i pusty kaczan kiedy dostanie trochę władzy, to myśli, że mu już wszystko wolno i że cokolwiek zrobi, to ujdzie bezkarnie. O ile z obrazem polityków-oszustów i złodziei, którzy właściwie wszędzie są w nadmiarze zdołaliśmy się już jakoś oswoić, to prostacka kradzież wykonana przez osoby duchowne jest jednak czymś niezwykłym.

Chciałbym przedstawić jednak trochę inną perspektywę, na której wszyscy możemy coś zyskać, na dodatek nie dając się wpuścić w nic nie znaczące oburzenie.

Wiadomo, że każdy kto chce coś sprzedać i chce to robić nie na zasadzie jednorazowego strzału -oszustwa, jak cygan stręczący patelnię, ale chce na rynku zaistnieć i być rozpoznawalny, musi zadbać o jakość swoich produktów i usług. Inaczej polegnie w czasie krótszym niż jeden sezon. To są rzeczy, które są istotne i taka długofalowa strategia jest konieczna.

Niestety sprawy wszędzie są tak ustawione poprzez kontrolę dystrybucji, że stale jesteśmy wystawieni na zakup produktów słabej jakości, które są ewentualnie podparte napompowanym wizerunkiem, a ten z jakością nie ma już nic wspólnego. Jest tylko make upem mającym przykryć tandetę, która jest masowo wypychana na globalny rynek. W zasadzie częściej kupujemy wizerunek, pod którym kryje się produkt kiepskiej jakości, a my skuszeni niższą ceną i łatwą dostępnością wyrobu przymykamy na jakość oko. To z jednej strony zaniża standardy i oczekiwania, ale poza tym powoduje, że jeśli w ręce dostanie się produkt luksusowy i wysokiej jakości, to wyraźniej widać jego wartość i zawartość.

Teraz … jeśli przyjrzymy się produktom Agnieszki Słodkowskiej, bo przecież jej obrazy są dostępne i można gotowe prace Agnieszki kupić, a nawet umawiając się na tematykę, format, oprawę i wpłacając zaliczkę – obraz zamówić, to dostajemy ręcznie wykonane, wysokiej jakości dzieło, które będzie można powiesić sobie w domu, cieszyć nim oko i być zadowolonym, a nawet dumnym z samego pomysłu i posiadania dzieła. Ostatecznie - tak na końcu działa, kiedy ma się coś na własność, za co dało się uczciwą cenę. Obrazy Agnieszki są po prostu piękne, a o jednym z nich jeszcze później napiszę.

Powtórzę – obrazy Agnieszki Słodkowskiej są po prostu piękne, mają swoją wartość i są wartością samą w sobie.

Gdyby było inaczej, to oni – posłanka z PiS i kuria krakowska nie ukradliby tego obrazu. Nikt normalny nie zestawi swojego wizerunku z szajsem zamieszczonym obok i nie będzie firmował wydarzenia, jakim jest pasterka jakimś szkadadziejstwem. To złodziejstwo to jest w zasadzie komplement, bo żaden złodziej nie kradnie rzeczy bezwartościowych, tylko kradnie rzeczy cenne.
Ta kradzież załatwia w zasadzie wszystkie dyskusje na temat jakości pracy Agnieszki Słodkowskiej. Jak ktoś ma jakieś problemy ze światłocieniem to się po prostu z kijanką na mózgi zamienił. Z takim płetwonogiem nie ma już co godac, bo jest rzeczą oczywistą, że kotka narysowanego przez stułbię nikt nie będzie chciał ukraść. Co najwyżej dzieło posprząta i wyrzuci na śmietnik.

www.slodkowska.pl

W tej kurii, tak samo jak w biurze posłanki PiS pracuje personel tego samego sortu. Nie trzeba tego specjalnie rozwijać, bo obie instytucje wykonały akcje w tym samym stylu. O ile stałym fragmentem gry jest, że biura poselskie to jest część programu „rodzina na swoim” i tutaj już nic nie powinno nikogo dziwić, o tyle trzeba byłoby rozeznać, jak to jest w tej kurii? Całkiem możliwe, że tak samo, albo jeszcze gorzej. Nie wiem. Bez dochodzenia się nie obejdzie.

Sprawa z plikami zdjęciowymi jest prosta. Jeśli masz zamiar wykorzystać jakieś obce zdjęcie do swojej działalności, publikować je w internecie i łączyć je ze swoją działalnością, to musisz za to zdjęcie zapłacić.

W zeszłym roku potrzebowałem trochę zdjęć sportowych na stronę internetową i do katalogu. Tutaj zawsze są dwie opcje – pierwszą wersja - robi się własną sesję zdjęciową, która trzeba zorganizować – wynająć studio, fotografa, modele i ponieść jakieś koszty.
Druga opcja to kupić zdjęcia ze stocku w internecie. Można kupić jedno zdjęcie, pakiet, albo wykupić sobie roczny abonament. Można w końcu zapytać bezpośrednio autora za ile odstąpi plik. Ceny za profi zdjęcie wysokiej rozdzielczości od 30USD.

Dodam tu jeszcze jedną rzecz, która plakatu dotyczy. Plakat też można zamówić. Robiąc dwie imprezy – targi książki w 2016 i 2017 roku zamówiłem dwukrotnie grafiki na plakat u Tomasza Bereźnickiego. Efekt można zobaczyć poniżej. Ceny przystępne na tyle, że stać prywatną osobę, o biurze poselskim czy kurii krakowskiej już nie wspomnę.
Tomasza Bereźnickiego polecam wszystkim, a jego serdecznie pozdrawiam z tego miejsca.

http://www.bereznicki.pl/

Jak jeszcze dodam Huberta Czajkowskiego, którego komiksy można znaleźć również w sklepie Gabriela, to mamy trójkę wybitnych artystów, którzy pracują operując obrazem, a każdy wykonuje swoje prace w zupełnie odrębnym stylu.
https://www.facebook.com/Hubert-Czajkowski-komiks-i-ilustracja-250886588930059/

Podsumowując - na złodziejstwo posłanki PiS i kurii nie ma żadnego wytłumaczenia i usprawiedliwienia. To są faule i za to należy się żółta kartka, przeprosiny, obietnica poprawy i zadośćuczynienie.

O ile od polityka takich rzeczy nie należy oczekiwać, można typowi ewentualnie w spodnie nakopać, o tyle od osób duchownych spodziewam się reakcji w jakimś rozsądnym czasie. Jeśli nie będzie żadnej reakcji, to znaczy, że zdecydowali, że sami się sprowadzają do parteru.

Wrócę na moment do wymiany argumentów, które miały miejsce pod notką Jolanty Gancarz i całej tej chryi, która dotyczyła Lisickiego.
Lisicki w 2014 roku opublikował tekst w formie książki pt. Czy Jezus jest Bogiem?

Czemu ja się tej książki nie dotknę? Prosta sprawa – już piszę. Sam tytuł zawiera wątpliwość i sieje niewiarę w obecność Chrystusa Żywego w Kościele i Eucharystii. Oczywiście pojawi się argument, że jak nie czytałeś to się nie wypowiadaj. Spieszę dodać, że przeczytałem tytuł i dalej już nie muszę. Jak ktoś w ten sposób zaczyna, to popełnia falstart, a to już pachnie dyskwalifikacją.

Odpierając zarzut o tym, że nie znam zawartości książki, odpowiem, że nie trzeba konsumować kupy, żeby wiedzieć, że kupa ma gówniany smak. Po tytule ta książka wygląda na kupę. Jeśli jest inaczej, co może być oczywiście prawdą, to dopowiem, że każdy kto tego typu tytuł wymyśla to jest agent Kusego, prowokator i generalnie człowiek o złych intencjach, którego szczerym zamiarem jest wprowadzić ludzi w błąd i na manowce.

Drugi jego tytuł:
Dogmat i tiara. Esej o upadku rzymskiego katolicyzmu.

Ja nie wiem do jakiej parafii Lisicki należy, gdzie udaje się na rekolekcje, kto mu te tytuły i frazy podpowiada, ale gdybym ja miał dotknąć tematu i chciał się jakimś tekstem podzielić z innymi to bym go zatytuował np. Jak walczyć z pokusami nie do zwalczenia? albo Pięćdziesięcioletnia wojna o własną duszę. I miałbym o czym pisać.
Jak czytam podtytuł „o upadku rzymskiego katolicyzmu”, to podobnie jak przy poprzednim tytule mam duże wątpliwości. Po pierwsze – tu gdzie jestem nie widzę żadnego upadku. Ludzie żyją w Bogu i bardzo się starają. Są katolikami, modlą się, nie kradną i nie zasłaniają swojego upadku wielkimi sprawami. Idą się wyspowiadać, podnoszą się z gleby i próbują dalej żyć jak Pan Bóg przykazał.
Rzymski Katolicyzm nie upadł i sam z siebie nie upadnie. Pewne jest jednak, że wielu ludzi usiłuje go przewrócić. I Lisicki też ma w tym swój udział.

Życie mnie nauczyło, żeby nie ufać ludziom, którzy wykazują przesadną troskę, zwłaszcza taką werbalną, albo na papierze, bo za tym zwykle stoi obłuda i brak jakiejkolwiek realnej pomocy. Nie ma to nic wspólnego z wielkimi zadaniami i problemami narodu, czy społeczeństwa. tylko bezpośrednio odnosi się do codziennego życia. Te wszystkie obawy, przestrogi i proroctwa w niewielkiej części odnoszą się do rzeczywistych problemów i zadań, przed którymi każdy z nas stoi i musi codziennie wyjść w pole i orać, nawet jeśli teraz jest przykuty do fotela i realizuje „home office”.

Jedno jest pewne – redaktor Lisicki w niczym nam nie pomoże.

Zmienię teraz wątek i i nie bacząc, że dla niewielu z was to może być interesujące, ale za to przynajmniej będzie śmieszne.

Sprawy mają się tak, że dwa tygodnie temu prezydent Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie – Szwajcar Rene Fasel – odwiedził Białoruś i spotkał się z prezydentem Łukaszenka. Kilka lat temu przyznano Białorusi organizację mistrzostw Świata w hokeju, które miały odbyć się w Mińsku w maju tego roku. No, ale zmieniła się sytuacja polityczna, Łukaszenka, który w 2014 zorganizował wzorową imprezę, w zeszłym roku stał się niegodnym dyktatorem, który łamie prawa człowieków i konstytucję. Panowie podobno nie rozmawiali o polityce, ale efekt jest taki, że prezydium IIHF już po powrocie Rene z Mińska odebrało Białorusi organizacje imprezy i teraz będzie debatować komu ją przydzielić. Z dużym prawdopodobieństwem będzie to impreza przy zamkniętych trybunach. Zarobić się nie da więc wyrywnych chętnych nie ma. Zamienia się to wszystko w dom wariatów i tak jak w 2019 roku byłem na MS w Bratysławie (w 2020 odwołano imprezę w Szwajcarii), tak teraz nie mam już ochoty brać w tej szajbie udziału. Koniunktura się co jakiś czas zmienia i albo jednym razem mówią, że nie można mieszać sportu i polityki, albo, że sport powinien być zaangażowany i „nie przechodzić obok problemów obojętnie”. W zależności od etapu i kogo problem dotyczy.
https://www.iihf.com/en/events/2021/wm/news/24134/iihf_to_move_2021_world_championship

Tymczasem w NHL czterech zawodników Washington Capitals (sami Rosjanie – kapitan drużyny Owieczkin i jego koledzy napastnik Kuzniecow, obrońca Orłow i bramkarz Samsonow) zostali przymusowo skierowani na kwarantannę za złamanie reguł bezpieczeństwa kowidowego i w związku z tym odsunięci od czterech następnych meczy.

Znaczy się tak… po meczu panowie spotkali się razem, po cichu w hotelowym pokoju i nawet nie popili, jak to w zwyczaju ruskich bywa, tylko poszli sobie pogadać. Ktoś ich zakapował i okazało się, że złamali regulamin kowidowy, bo razem siedzieli w pokoju. Zabawne jest to, że jak razem siedzą ramię w ramię na ławce podczas meczu, obok siebie bark w bark w szatni, że jeżdżą na plecach przeciwnikowi podczas meczu i twarzą w twarz z 20 cm stają do rozegrania wznowień, to oczywiście reguł kowida nikt z nich nie łamie. Do kompletu liga dolepiła im 100 tysięcy dolarów kary. Rosyjscy kibice zgrillowali ten amerykański nonsens, nie pozostawiając żadnych złudzeń w ocenie sytuacji.

https://www.rt.com/sport/513212-ovechkin-nhl-coronavirus-punishment/

Wydaje się, że wszędzie te absurdy eskalują, ale też i coraz więcej osób traktuje je serio. Nie ma chyba innego wyjścia na tą chwilę.

Jasnym punktem styczniowego hokeja był pomeczowy wywiad jakiego udzielił czeski hokeista Jakub Voracek z zespołu Phildelphia Flyers. Zapytany przez jednego ze swoich „ulubionych” dziennikarzy o komentarz do dwóch wygranych przez Lotników meczy Voracek odpowiedział - nie ma znaczenia co ci powiem, bo i tak napiszesz kolejny gówniany tekst. Nie będę odpowiadał na twoje pytanie, bo jesteś podstępny i przebiegły, a to już nie jest zabawne. Następne pytanie poproszę.

Voracek nazwał dziennikarza łasicą (weasel), co w slangu oznacza np. kogoś kto zaprasza cię na obiad i zapomina portfela.

Lidze się nie spodobał sposób w jaki Voracek potraktował człowieka z mediów, bo to rzekomo nie licuje ze standardami do jakich liga aspiruje, tych dotyczących wzajemnego szacunku, równouprawnienia, dostępu do informacji i innych głupot, które zrobiły z Ameryki kompostową kupę i Voracek prawdopodobnie zostanie ukarany jakąś karą pieniężną na szczytny cel, po to, żeby pokazać, że liga dba o image i że mówienie w twarz oraz nazywanie spraw po imieniu to nie jest najlepszą taktyką.

Ja oczywiście uważam inaczej i myślę, że przesadne posługiwanie się zasadami dyplomacji, równoważnikami zdań i wyrazami bliskoznacznymi nie odnosi zwykle oczekiwanych skutków. Jest źródłem nieporozumień, niedomówień i pomyłek.
W każdym razie – dwuznaczności w wywiadzie Voracka nie ma żadnych. Wszystko jest jasne.
https://www.youtube.com/watch?v=BHT2kacZteg

Piszę o tym, bo zwłaszcza teraz uważam to za bardzo ważne. W sytuacji kiedy sprawy dotyczące zagadnień medycznych, higienicznych i zdrowotnych (które nie są mi obce z racji wykształcenia i zawodowego doświadczenia) są moderowane przez polityków, którzy potrafią przeczyć sami sobie co drugie zdanie, gdzie bardzo trudno o oddzielenie prawdy od kłamstwa, informacji od manipulacji, to sprawy, które są komunikowane uczciwie i wprost są bezcenne.

Tak się składa, że przez całe swoje dotychczasowe życie w różnych formach byłem związany ze sportem. To co się obecnie dzieje, to jest sukcesywny upadek, a jak to potrwa dłużej to proces tylko będzie się pogłębiał i przyspieszał. Od blisko roku żadna dziedzina sportu nie funkcjonuje normalnie. Jeszcze rok, dwa takiej terapii to spadek poziomu wyszkolenia będzie tak duży, że będzie widoczny gołym okiem i na własnej skórze odczuwalny. Przepadnie kilka dorastających roczników i w ciągu najbliższych lat opadnie poziom na tyle, że zawodowego sportu już nikt nie będzie chciał oglądać, no chyba, że jest fanatykiem i poziom trzeciej ligi go nie odrzuci.

Pierwszy miesiąc stycznia minął właściwie nie wiadomo kiedy i jest dla mnie jasne, że 2021 rok będzie biznesowo wyglądał tak samo, jeśli nie gorzej, niż rok 2020. Rządy wszystkich krajów w Europie są w podobnym stopniu skorumpowane i w zasadzie prowadzą podobną politykę, która prowadzi nas wszystkich wprost do przyszłych drastycznych rozstrzygnięć. Potrzeba poszukać tylko wystarczająco mocnego i wiarygodnego pretekstu, albo zaplanowanej z premedytacją prowokacji. Ten scenariusz staje się coraz bardziej prawdopodobny, bo żaden rząd nie ma długofalowego planu działania, tylko doraźnie rozstrzygnięcia, które co jakiś czas anonsuje w formie obwieszczeń. Skala ogólnego bezwładu stale się powiększa i jest kwestia czasu, kiedy sytuacja wymknie się spod kontroli i zaczną się dziać rzeczy mało cywilizowane.

Problem, który mi mocno dokucza i chwilowo nie znajduje tu dobrych, długofalowych rozwiązań, polega na tym, że swoje działania dopasowuje do sztucznie narzuconej, ciągle zmieniającej się na niekorzyść sytuacji, pozostając przy tym w reakcji do tego co różni mądrale na różnych kontynentach i w różnych krajach wymyślą. Taki układ powoduje, że zawsze się jest spóźnionym o co najmniej jeden ruch, a dostosowanie swoich działań do reguł jakie narzuca przeciwnik jest strategia pasywną i nie prowadząca do zwycięstw. Przyszedł czas, żeby to zmienić, ale nie stanie się to od razu. Praca w toku.

Teraz jeszcze dwie ciekawe informacje.
Pierwsza, której nie da się znaleźć w serwisach i póki co, to nie wiem jak to ocenić i zinterpretować. Otóż w nocy z 16 na 17 stycznia 2021 samolot linii Swiss przewiózł z Tokio do Zurichu ładunek cargo. 18 ton złota, 300kg diamentów i 85kg platyny. Ładunek został zdeponowany w szwajcarskich bankach.

Do ciekawej sytuacji doszło w sektorze międzynarodowej logistyki. Chiny, jak podają, opanowały sytuację z epidemią kowida i ich gospodarka pracuje pełną parą. W ciągu ostatnich kilku miesięcy chiński eksport wzrósł do takiego stopnia, że zaczęło brakować w chińskich portach kontenerów na załadunek i eksport. W niektórych chińskich portach opóźnienia z wysyłką dochodzą już do kilku tygodni i sytuacja się nie poprawia. Ocenia się, że ok. 180 milionów pustych kontenerów znajduje się w niewłaściwych miejscach, a puste kontenery, które powinny być w Chinach, błąkają się po całym świecie. Głównie dotyczy to Stanów Zjednoczonych i Północnej Europy, a sytuacji nie poprawia sytuacja epidemiczna w Europie i Stanach, gdzie miliony kontenerów czekają na załadunek i transport do Chin. Taki transport na trasie Hamburg – Shanghai trwa od 6 do 7 tygodni.

W efekcie sytuacji na rynku ceny kontenerów skoczyły do góry w ciągu ostatnich tygodni od 200 do 300% w zależności od lokalizacji w Chinach. W niektórych przypadkach, przy niewielkich paletowych ładunkach o wystarczająco dużej wartości lotniczy transport cargo staje się porównywalną opcją, a towar ma się na miejscu w 3-4 dni.

Kolejny problem, który w równym stopniu dotyczy Europy jak i Ameryki, to fakt, że na cztery załadowane w Chinach kontenery, trzy z nich wracają puste, gdyż z Europy i Ameryki nie sprzedaje się i nie wysyła takich ilości towarów jak z Chin za granicę.
Europejscy importerzy mają solidny problem do rozwiązana. W najbliższych tygodniach sytuacja się nie poprawi. Większość zakupionych ładunków będzie odprawiona z co najmniej kilkutygodniowym opóźnieniem, a wyższe ceny transportu będą wpływać na ostateczną cenę na docelowym rynku, albo na marzę oraz i tak nie najlepszą kondycję finansową firm, które prowadzą sprzedaż w Europie.
https://www.cnbc.com/2021/01/22/shipping-container-shortage-is-causing-shipping-costs-to-rise.html

Na koniec jeszcze kilka słów o obrazie Agnieszki Słodkowskiej.

To martwa natura, która u mnie generuje serię wspomnień.
Dawno temu, w marcu 1993 roku pojechałem na turniej karate w Kołobrzegu. Krótko wcześniej wygrałem mistrzostwa Śląska, kończąc wszystkie walki przez nokaut i udział w tym kołobrzeskim turnieju otwierał mi drogę do kadry Polski i potencjalnym udziale w Mistrzostwach Europy i w innych zagranicznych turniejach. Pojechała ze mną cała ekipa kibiców, w tym moja żona, brat, ojciec i kilkoro przyjaciół. Spędziliśmy w Kołobrzegu weekend pełen wrażeń (dla mnie niezapomniany), a ja w turnieju zająłem drugie miejsce.
Na podróż powrotną pociągiem zakupiliśmy kilka kilo świeżo wędzonych, jeszcze ciepłych szprotek i świeży chleb. Wracaliśmy wszyscy w świetnych nastrojach.
Patrząc na obraz Agnieszki czuję zapach tych szprotek i uśmiecham się do nich, tak jak one uśmiechają się do piwka w kuflu.

---

tagi:

	valser
	28 stycznia 2021 10:09

60     4075    22 zaloguj sie by polubić